Coco Chanel The Series เรื่องน้ำหนักกับแฟชั่น (The Weight of Fashion) แฟชั่นที่ได้รับความนิยมอย่างสูง สำหรับสุภาพสตรี ในช่วงประมาณปี ค.ศ. 1900 – 1909 มีรายละเอียดค่อนข้างซับซ้อน โดยส่วนใหญ่แล้วจะเป็นเสื้อผ้าชุดรัดรูป และมีน้ำหนักมาก ซึ่งไม่ได้เพียงแค่ทำให้รูปร่างของผู้สวมใส่เป็นตัว S เท่านั้น แต่มันยังเป็นการบีบรัดไปถึงซี่โครงด้านใน นอกจากความสวยงามแล้ว ยังต้องแลกมาด้วยความเจ็บปวด นอกจากนั้นยังมีการเพิ่มเติมในส่วนของเสื้อผ้าส่วนบน ที่ตัดเย็บจากวัสดุผ้าซึ่งมีน้ำหนักมาก ทำให้การขยับเขยื้อนร่างกายเป็นไปได้อย่างลำบาก

จากวิสัยทัศน์ของ Chanel ในด้านการออกแบบได้สะท้อนให้เห็นว่า Chanel ตระหนักถึงการที่ผู้หญิง มีความจำเป็นต้องสวมใส่เครื่องแต่งกายที่สามารถทำให้พวกเธอเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระ อีกทั้งยังดูโก้เก๋และหรูหรา ทั้งนี้ เธอได้ทดลองเล่นยิมนาสติกในขณะสวมใส่เสื้อผ้าที่เธอได้ทำการออกแบบ เพื่อทดสอบความยืดหยุ่นของมันอีกด้วย เป็นการสะบัดคราบสาวกิ๊บสันอันล้าสมัย กับชุดเทอะทะราวกับหลุดมาจากยุคไดโนเสาร์ออกไปโดยสิ้นเชิง

แฟชั่นในช่วงปี ค.ศ. 1905

เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายที่ดูดีมีสไตล์ ซึ่งได้รับความนิยมในปี ค.ศ. 1905 ยังไม่ได้รวมเสื้อโค้ด (Coat) ซึ่งรวม ๆ แล้วอาจมีน้ำหนักร่วมมากกว่า 20 ปอนด์ (หรือ 9 กิโลกรัม)

• หมวก (Hat) แฟชั่นหมวกในขณะนั้น หมวกต้องมีขนาดใหญ่ เทอะทะ และมีน้ำหนักมาก  อัดแน่นไปด้วยขนนก ประกอบด้วยขนนกที่ได้มาจากนกอย่างมากสุด 3 ตัว  : น้ำหนัก 5 ปอนด์ หรือ 2.3 กิโลกรัม
• เสื้อรัดทรง (Corset) มีความแข็ง และรัดรูปร่างแน่นจนถึงซี่โครง : น้ำหนัก 4 ปอนด์ หรือ 1.8 กิโลกรัม
• กระโปรงซับใน (Petticoats) เพื่อให้ชุดดูสมส่วน โดยสวมใส่ไว้จากด้านของกระโปรง : น้ำหนัก2 ปอนด์ หรือ 0.9 กิโลกรัม
• ชุดกระโปรง (Dress) เครื่องแต่งกายซ้อนทับด้วยผ้าลูกไม้และผ้า Tulle หรือผ้าตาข่าย ในฤดูร้อน ผ้าขนแกะ (Wool) ที่มีน้ำหนักเบา แต่ให้ความอบอุ่นในฤดูหนาว  : น้ำหนัก 6 ปอนด์ หรือ 2.7 กิโลกรัม
• เครื่องประดับเพิ่มเติม อาจมีขนเฟอร์ ซึ่งมาจากขนสัตว์ ผ้าพันคอ กระเป๋าใบเล็ก ๆ  และร่มกันแดด เป็นตัวเสริมการแต่งกาย  : น้ำหนัก 5 ปอนด์ หรือ 2.3 กิโลกรัม

แฟชั่นในช่วงปี 1915

• หมวก (Hat) หมวกในยุคนี้ มีขนาดเล็ก มีการตกแต่งเพียงเล็กน้อย ด้วยวัสดุผ้าหรือฟางข้าว : น้ำหนัก 1  ปอนด์ หรือ 0.45 กิโลกรัม
• เสื้อรัดทรง (Corset) เสื้อรัดทรงอันแสนเจ็บปวดหมดความนิยมลง แทนที่ด้วยการแต่งกายเพียงชุดชั้นในหลวม ๆ เบา ๆ : น้ำหนัก 1  ปอนด์ หรือ 0.45 กิโลกรัม
• ชุดกระโปรง (Dress) มีความเรียบง่าย ไม่มีลวดลายหรือดีไซน์ใด ๆ มากนัก  ตัดเย็บจากวัสดุผ้า หรือขนแกะที่มีน้ำหนักเบา : น้ำหนัก 2 ปอนด์ หรือ 0.9 กิโลกรัม

ชุดเสื้อผ้าทั้งชุด ช่วงปี ค.ศ. 1915 มีน้ำหนักที่เบากว่า เมื่อเทียบกับแฟชั่นเสื้อผ้าในยุค ปี ค.ศ. 1905 สูงสุดถึง 16 ปอนด์ (7.3 กิโลกรัม)

 

The Chanel Logo

Chanel ได้เข้าใจถึงการทำแบรนด์อย่างลึกซึ้ง มานานก่อนที่การทำแบรนด์นี้จะกลายเป็นธุรกิจของบริษัทโฆษณาและสื่อใหญ่  รูปแบบที่เรียบง่ายของอย่าง ตัว C ที่สลับข้างไขว้กันที่เป็นตัวแทนของคำว่า Coco Chanel นั้น ยังคงเป็น โลโก้ที่ได้รับการยอมรับมากที่สุดของโลก ในปี ค.ศ. 1921 ตัวอักษร C เดี่ยว ๆ ได้ปรากฎอยู่บน ขวดน้ำหอม Chanel ในปี ค.ศ. 1925 ตัวอักษร C 2ตัวที่ไขว้กัน ซึ่งเป็นที่คุ้นเคยนี้ ได้กลายมาเป็นโลโก้หลักในที่สุด ซึ่งเป็นโลโก้ที่ Chanel ร่างแบบขึ้นมาด้วยตัวเธอเอง และไม่มีการเปลี่ยนแปลงใด ๆ มาจนถึงปัจจุบัรน

เรื่องเล่าลือ

เป็นเวลาหลายปีแล้ว กับเรื่องเล่าลือ ที่กล่าวถึงถึงตัวอักษร C สองตัว อันปรากฏอยู่ที่เสาไฟใน City of Westminster, ประเทศอังกฤษ เป็นการแสดงความรักจากเอ็ดเวิร์ดแห่งนอริช ดยุคแห่งยอร์คที่ 2 ที่แสดงออกต่อ Coco Chanel แต่น่าเศร้า เรื่องเล่าลือที่ว่า มันไม่เป็นความจริง ตัวอักษร CC ที่ปรากฏบนเสาไฟ ไม่ได้หมายถึงชื่อของมาดาม Coco Chanel แต่มันหมายถึง County Council คือสภามลรัฐ

แรงบันดาลใจ?

แรงบันดาลใจในการออกแบบตัวอักษร CC เริ่มต้นมาจาก ในขณะที่ Chanel กำลังร่างโลโก้ครั้งแรกของเธอนั้น Chanel ได้หวนรำลึกถึงหน้าต่างวงกบทอันซับซ้อน ซึงเธอได้มองเห็นอยู่ทุกวี่วัน ในขณะที่อาศัยอยู่ ณ สถานเลี้ยงเด็กกำพร้า Aubazine

อ้างอิงภาพและข้อความจาก BIOGRAPHIC COCO by SOPHIE COLLINS

รัก
xoxo